Nihil ad rem! Ne sit sane;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quis Aristidem non mortuum diligit? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Tamen a proposito, inquam, aberramus. Duo Reges: constructio interrete. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Quid tanto concursu honestissimorum studiorum, tanto
virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad
voluptatem conquiruntur?

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Explanetur igitur.: Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Frater et T.: Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Sed ego in hoc resisto;

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Ratio quidem vestra sic cogit. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Quid, si efficio ut fateare me non modo quid sit voluptas scire-est enim iucundus motus in sensu-, sed etiam quid eam tu velis esse?