Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Hunc vos beatum; Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
De hominibus dici non necesse est.
Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Efficiens dici potest.: Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Primum divisit ineleganter;: Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?
In schola desinis.: Istic sum, inquit.
Stoici scilicet.: Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
An eiusdem modi?: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Qui convenit?: Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.

Bork Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Proclivi currit oratio.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quodsi non hominis summum bonum quaeremus, sed cuiusdam
animantis, is autem esset nihil nisi animus liceat enim
fingere aliquid eiusmodi, quo verum facilius reperiamus -,
tamen illi animo non esset hic vester finis.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas
videres.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?