Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Duo Reges: constructio interrete. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. An tu me de L.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Vide, quaeso, rectumne sit.
Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Bork: Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Sullae consulatum?: Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Bork: Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Equidem e Cn.: Bork

Hic [redacted] severus luxuriam ipsam per se reprehendendam non putat, et hercule, Torquate, ut verum loquamur, si summum bonum voluptas est, rectissime non putat.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Nam cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina novarum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diuturna trivit;

Corporis igitur nostri partes totaque figura et forma et
statura quam apta ad naturam sit, apparet, neque est dubium,
quin frons, oculi, aures et reliquae partes quales propriae
sint hominis intellegatur.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris
oratio.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ad eos igitur converte te, quaeso. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Rationis enim perfectio est virtus;
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.