Tum mihi Piso: Quid ergo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Duo Reges: constructio interrete. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Ecce aliud simile dissimile. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium
bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus
ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni
quam mali?

Qui haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: Duo
genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo,
necessariae et non necessariae.

Bork: Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Scaevolam M.: Quippe: habes enim a rhetoribus;
Quis negat?: Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Praeclare hoc quidem.: Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Primum divisit ineleganter; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Sed quae tandem ista ratio est?
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Quid censes in Latino fore?
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Rationis enim perfectio est virtus;

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quid Zeno? Sed ille, ut dixi, vitiose. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quid enim?