Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Tum mihi Piso: Quid ergo? Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quae contraria sunt his, malane? Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Duo Reges: constructio interrete. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.

Bork: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Bork: Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Certe non potest.: Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Bork: Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Videsne, ut haec concinant? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Tria genera bonorum; Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Id mihi magnum videtur.

Bork Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Quae duo sunt, unum facit.

Age, inquies, ista parva sunt.
Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.
Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis
summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque
corporis partem vacuam tutela reliquerunt.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.