Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Audeo dicere, inquit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Duo Reges: constructio interrete. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Bork: Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Bork: Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
Tria genera bonorum;: Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Bork: Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Primum quid tu dicis breve? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in
sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate
autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Ex quo intellegitur, quoniam se ipsi omnes natura diligant,
tam insipientem quam sapientem sumpturum, quae secundum
naturam sint, reiecturumque contraria.

Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
Quare ad ea primum, si videtur;
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Ne discipulum abducam, times.

Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;