Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Id enim natura desiderat.

Iure igitur gravissimi philosophi initium summi boni a
natura petiverunt et illum appetitum rerum ad naturam
accommodatarum ingeneratum putaverunt omnibus, quia
continentur ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt.

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam
habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

Videsne quam sit magna dissensio?

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Haec dicuntur inconstantissime. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Idemne, quod iucunde?

Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Falli igitur possumus.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Recte, inquit, intellegis.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Avaritiamne minuis?

Prioris generis est docilitas, memoria;

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

• Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
• Omnia peccata paria dicitis.
• Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
• Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;

Cuius tanta tormenta sunt, ut in iis beata vita, si modo dolor summum malum est, esse non possit.

1. Sed ego in hoc resisto;
2. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.