Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Pythagora? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Duo Reges: constructio interrete. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Sed videbimus. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Bork

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat
pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?

Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae
voluptas, iure praetermissa est;

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

• Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
• Quis istud possit, inquit, negare?
• At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Stoici scilicet.

Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Tenent mordicus.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.

Laboro autem non sine causa;

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Ea possunt paria non esse.

1. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
2. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
3. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.