Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ostendit pedes et pectus. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
Consequens enim est et post oritur, ut dixi.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Vide, ne magis, inquam, tuum fuerit, cum re idem tibi, quod mihi, videretur, non nova te rebus nomina inponere.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Quae duo sunt, unum facit. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Bork: Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Id mihi magnum videtur.: Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
Bork: Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
Tu quidem reddes;: Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Bork: Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Easdemne res?: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Duo Reges: constructio interrete. Bork Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.
Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci Persas
esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis,
quae a Platone graviter vituperantur;

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua
sponte propensus es?