Id mihi magnum videtur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Nihil sane. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Qui si ea, quae dicit, ita sentiret, ut verba significant, quid inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem interesset?
Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Ita prorsus, inquam;

Duo Reges: constructio interrete. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Summus dolor plures dies manere non potest? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quis istud, quaeso, nesciebat? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Eam stabilem appellas.: Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Bork: Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Bork: Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Bork: Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.

Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Scis enim me quodam tempore Metapontum venisse tecum neque
ad hospitem ante devertisse, quam Pythagorae ipsum illum
locum, ubi vitam ediderat, sedemque viderim.

Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Sed quod proximum fuit non vidit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Confecta res esset.