Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod
honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum
virtute, vivere.

• Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
• Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
• Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?
• Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

1. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
2. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
3. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
4. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
5. Gerendus est mos, modo recte sentiat.
6. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Quae duo sunt, unum facit. Sed hoc sane concedamus. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Duo Reges: constructio interrete. Erit enim mecum, si tecum erit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Sedulo, inquam, faciam. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;

At certe gravius.

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Idem adhuc;

Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.

Immo alio genere;

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Haec dicuntur inconstantissime.

Quid de Pythagora?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?