Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnia peccata paria dicitis. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. At eum nihili facit; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Duo Reges: constructio interrete. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Minime vero, inquit ille, consentit.

Venit ad extremum; Quid censes in Latino fore? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Etiam beatissimum?

Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;

Quis nostrum dixerit, quos non pudet ea, quae Stoici aspera
dicunt, mala dicere, melius esse turpiter aliquid facere cum
voluptate quam honeste cum dolore?

Quicquid enim praeter id, quod honestum sit, expetendum esse
dixeris in bonisque numeraveris, et honestum ipsum quasi
virtutis lumen extinxeris et virtutem penitus everteris.

Sed videbimus.: Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Ut pulsi recurrant?: Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Primum divisit ineleganter;: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Facete M.: Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Equidem e Cn.: Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.