Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negare non possum. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Duo Reges: constructio interrete.

Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.

Tubulo putas dicere?: Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Proclivi currit oratio.: Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Quis hoc dicit?: Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Itaque fecimus. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque
vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo
nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari,
quia voluptatem.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim
existimo-ad corpus refers?

Sed haec in pueris;

Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. At iam decimum annum in spelunca iacet. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.