Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Simus igitur contenti his. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Duo Reges: constructio interrete. Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur. Negare non possum. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Pauca mutat vel plura sane;

Est enim mihi magnae curae-quamquam hoc quidem proprium tuum munus est-, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni nostro et tibi tam propinquo respondeat.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Praeteritis, inquit, gaudeo. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ille incendat?

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini,
sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Id enim ille summum bonum eu)qumi/an et saepe a)qambi/an
appellat, id est animum terrore liberum.

Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Sed fac ista esse non inportuna; Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quae contraria sunt his, malane? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Bork: Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Bork: Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.
Bork: Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Bork: Age, inquies, ista parva sunt.
Bork: Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Bork: Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.