Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Duo Reges: constructio interrete. Id est enim, de quo quaerimus. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Una voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria,
sed tamen ea, quamvis parva sit, pars est eius vitae, quae
posita est in voluptate.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet
vivere?

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Restatis igitur vos;: Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Bork: Est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.
Proclivi currit oratio.: -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.
Bork: Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Oratio me istius philosophi non offendit; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quo tandem modo? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.
Non est igitur voluptas bonum.
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Quis hoc dicit? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Hunc vos beatum; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?