Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Cur id non ita fit? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum; Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Duo Reges: constructio interrete.

Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Bork: Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
Beatum, inquit.: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Stoicos roga.: Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Bork At iam decimum annum in spelunca iacet. An hoc usque quaque, aliter in vita? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? At certe gravius. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Me quidem ad altiorem memoriam Oedipodis huc venientis et
illo mollissimo carmine quaenam essent ipsa haec loca
requirentis species quaedam commovit, inaniter scilicet, sed
commovit tamen.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri
voluptas, qua non abundaret.