Sit enim idem caecus, debilis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Bork

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque
in bonis ponatur neque in contrariis.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed quod proximum fuit non vidit. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Sed nimis multa. Restatis igitur vos; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Bork: Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Quis negat?: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Bork: Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.
Bork: Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.

Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Easdemne res? Mihi enim satis est, ipsis non satis.