Ad eos igitur converte te, quaeso.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nam quid possumus facere melius?

Quam ob rem etiam sessiones quaedam et flexi fractique
motus, quales protervorum hominum aut mollium esse solent,
contra naturam sunt, ut, etiamsi animi vitio id eveniat,
tamen in corpore immutari hominis natura videatur.

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello,
illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Nulla erit controversia.: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Proclivi currit oratio.: Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Bork: Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
Primum divisit ineleganter;: Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Bork

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Poterat autem inpune; Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Stoicos roga. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Beatus sibi videtur esse moriens. Age, inquies, ista parva sunt. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Hic ambiguo ludimur. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Sit sane ista voluptas.

In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;