Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Non est igitur voluptas bonum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.

Nos commodius agimus.: Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Tubulo putas dicere?: Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Nulla erit controversia.: Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Istic sum, inquit.: Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Tum enim eam ipsam vis, quam modo ego dixi, et nomen
inponis, in motu ut sit et faciat aliquam varietatem, tum
aliam quandam summam voluptatem, quo addi nihil possit;

Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse
videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.

Duo Reges: constructio interrete.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Ubi ut eam caperet aut quando? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Summus dolor plures dies manere non potest? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Suo genere perveniant ad extremum; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?