Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Duo Reges: constructio interrete. Quis istud possit, inquit, negare? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Haeret in salebra. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Audeo dicere, inquit.

Quem quidem locum comit multa venustate et omni sale idem Lucilius, apud quem praeclare Scaevola: Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum, municipem Ponti, Tritani, centurionum, praeclarorum hominum ac primorum signiferumque, maluisti dici.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Bork: Disserendi artem nullam habuit.
Bork: Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Sint ista Graecorum;: Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Qualis est igitur omnis haec, quam dico, conspiratio
consensusque virtutum, tale est illud ipsum honestum,
quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta
virtute;

Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa,
maius est peccatum in auro quam in palea.

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?