Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Duo Reges: constructio interrete. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed tamen intellego quid velit. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Nunc agendum est subtilius.: Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Sullae consulatum?: Illi enim inter se dissentiunt.
Quare conare, quaeso.: Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
Bork: Qui convenit?
Tu quidem reddes;: Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Quid vero?: A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.

Comprehensum, quod cognitum non habet?
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Sed quot homines, tot sententiae; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum
ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo,
cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.